Page 17 - Forskningsetikk 1-2020
P. 17

Dødehavsrullane stammar frå mellom 250 år før
                                            vår tidsrekning og år 70 etter vår tidsrekning.
                                            Denne delen er utstilt ved Qumran-holene, der
                                            bokrullane opprinneleg blei funne.
                                            Foto: Chameleons Eye / REX / NTB scanpix.










                                            dei gi nye svar om den tidlege bibelen?
                                              Nokre av bokrullane var godt bevarte,
                                            men mange var i småbitar. Arbeidet med
                                            sortering, transkripsjon, omsetjing og
                                            fotografering av manuskripta tok over
                                            50 år og fylte 40 bind. Først i 2001 blei
                                            det annonsert at alle Dødehavsrullane var
                                            vitskapleg publiserte.
                                              Frå 2002 dukka det likevel opp fleire
                                            nye, påståtte fragment av dødehavsrullar
                                            på antikvitetsmarknaden. Både museum,
                                            samlarar, forskings­ og utdannings­
                                            institusjonar og forskarar omfamna dei.
                                            Mange av fragmenta blei selde for
                                            svimlande summar. Ein av dei første
                                            kjøparane var den norske samlaren
                                            Martin Schøyen, som har ei av dei største
                                            private manuskript samlingane i verda.
                                            Avdekka forfalskingar
                                            I 2012 skulle eit norskleia prosjekt søke   Årstein Justnes er professor i bibelvitskap ved UiA.
                                            midlar til å forske på delar av Qumran­  Foto: Eva Kylland.
                                            materialet (sjå faktaboks) som blei funne
                                            mot slutten av 1940­talet. Då forskarane
                                            fekk høyre om dei nye fragmenta som var
                                            komne til Noreg, bestemte dei seg for å   publisert mange artiklar om fleire av
                                            inkludere desse i søknaden.        fragmenta i den tru at dei var ekte.
                                              – Å forske på desse fragmenta var ikkje
                                            kontroversielt i det heile den gongen i   Utan dokumentert opphav
                                            bibelvitskaplege kretsar, seier Justnes, som   Professoren trur historia til Dødehavs­
                t vi blei lurt slik vi blei, ser   var med i forskargruppa.    rullane er ein del av forklaringa på kvifor
                frykteleg idiotisk ut no i 2020,   Prosjektet fekk pengar og gjekk   falske fragment så enkelt fekk innpass.
         A men tilnærminga vår verka heilt   framover. Utanlandske forskarar blei   Fleirtalet av dei opphavlege Dødehavs­
          fornuftig den gongen. Det var ei anna tid.   tilknytta for å vere med på undersøkinga   rullane ble funne av beduinar og har
          Vi var fanga i ein fagtradisjon som   av dei nye fragmenta. Etter eit par år byrja   strengt tatt ikkje dokumentert opphav.
          forklarer veldig mykje av handlingane   det å demre for forskarane at noko var   Heilt sidan dei første bokrullane blei
          våre, seier Årstein Justnes.      gale. I 2014–16 var Justnes med på å   funne, har det dessutan vore ei tett
           Han er professor i bibelvitskap ved   avdekke at ni av fragmenta i Schøyen­  kopling mellom antikvitetsmarknaden og
          Universitetet i Agder (UiA) og fortel om   samlinga var falske. Forskarane mistenkte   forskarane.
          oppdaginga som skulle snu opp ned på   også at mange fleire av «post 2002­frag­  – I 2012, då vi starta det aktuelle
          dødehavsrullforskinga han var involvert i   menta» var falske. Det internasjonale   prosjektet, var ikkje dette problematisert i
          for nokre år sidan.               forskingsmiljøet, Justnes sjølv inkludert,   det heile. Spørsmålet om opphavet til
           Dødehavsrullane inkluderer dei eldste   hadde ukritisk teke dei inn i varmen.  ulike manuskript, også kalla proveniens­
          kopiane av bøkene i Den hebraiske   Sjølv måtte han stoppe seks forskings­  forsking (sjå faktaboks), har i liten grad
          bibelen, også kalla Det gamle testamentet.   artiklar han hadde på veg om fragmenta.   interessert dei som forskar på Dødehavs­
          Originaltekstane til desse bøkene finst   Avsløringa av forfalskingane blei for alvor   rullane.
          ikkje lenger, så då Dødehavsrullane blei   kjend i 2017 gjennom fleire andre   Dette hadde gjort miljøet dårleg rusta
          oppdaga på 1940­ og 1950­talet, førte det til   publikasjonar frå prosjektet. Då hadde   for å møte forfalskingar, viser Justnes i
          ein revolusjon i forskinga. Kanskje kunne   forskarar rundt om i verda allereie   boka «De falske fragmentene og forskerne

                                                                                  FORSKNINGSETIKK  |  NR. 1  |  2020  17
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22