Page 21 - Forskningsetikk 1-2020

utviklinga allereie er i gang. Ei materiell proveniens eller ikkje, og det er gode folk – Eg håper på det beste, men fryktar at
vending har slått inn i fagfelta det siste på begge sider av debatten, meiner Lied. ein finn måtar å rydde dette unna på, ved
tiåret, mellom anna fordi samlingar i Munch Rasmussen er spent på korleis å lære seg nokre frasar og obligatoriske
aukande grad blir digitaliserte. Dermed dette vil utvikle seg, og kva slags knebøyingar. Dermed kan ein berre kan
får forskarane større mogelegheiter til å konsekvensar debatten vil få for gå tilbake og gjere akkurat det same som
lese manuskripta slik dei faktisk ser ut. akademisk praksis. ein alltid har gjort.
– Dersom du reiser rundt i verda og
spør den eldre generasjonen bibelforskarar,
så vil du få vite at mange av dei aldri har
sett eit manuskript – berre den publiserte
teksten. Det er forståeleg, for dei står i
lange fagtradisjonar der dette har vore
vanleg, fortel Lied.

Legenda om ei geit
No ønsker Justnes og kollegaene også å ha
eit kritisk perspektiv på opphavet til dei
såkalla autentiske Dødehavsrullane. Ei
geit som skal ha vist vegen til den første
hola i 1946–47, har for eksempel fått altfor
mykje å seie, og legenda om ho har bidratt
til tåkelegging.
Lied trur det kan vere lurt å vente med
dei store konklusjonane til forskarane har
fått betre oversikt over konsekvensane
skiftet fører med seg.
– Med jamne mellomrom endrar
forskinga seg. Så går det seg litt til, og ein
finn ut korleis ein kan takle endringane.
Ein vil nok finne akseptable måtar å jobbe
med mykje materiale på, men noko vil
alltid vere problematisk. Å legge vekt på
proveniens er heilt essensielt, seier ho.
Proveniens er likevel ikkje den einaste
utfordringa for tekstforskarane her, ifølge
Lied. Dersom dei for eksempel ikkje kan
studere jødiske tekstar frå antikken lenger,
risikerer dei å sette den jødiske litterære
arven til side. Stridspunktet er difor om
ein skal godta å jobbe med materiale utan

Dødehavsrullane blei funne i 11 holer
nær Qumran på Vestbreidda, nordvest
for Dødehavet, på 1940- og 1950-talet.
Foto: AKG Images / NTB scanpix.

FORSKNINGSETIKK | NR. 1 | 2020 21